Hoe creëer je duurzame voeding met voldoende eiwitten voor een groeiende wereldbevolking? Door alternatieve eiwitbronnen te vinden die minder belastend zijn dan vlees en zuivel. En door lokaal geteelde plantaardige eiwitten te vinden in plaats van geïmporteerde soja.  

Zo kwam Anouk terecht bij waterlinzen (eendekroos) die een enorm hoog eiwitgehalte hebben. In haar onderzoek ontwikkelt ze een hybride yoghurt op basis van koemelk en waterlinzen. Ze ontdekte dat waterlinzen eigenschappen hebben die helpen om yoghurt, een mengsel van olie en water, stabiel te houden (zoals ook mayonaise werkt). Anouk voegt de waterlinzen toe aan melk en mengt ze er goed door. Dan warmt ze het mengsel op en maakt het klaar voor fermentatie. Dat resulteert uiteindelijk in een lekkere, hybride yoghurt!

Een innovatief product dat de ecologische voetafdruk van de voedingsindustrie kan verkleinen én bijdraagt aan een gebalanceerd dieet.  

Student: Anouk Rustenburg 
Opleiding: Voedingsmiddelentechnologie 

Een innoverende sportdrank met een unieke twist, dat wil je toch? ‘Crazy Raspberry’ is ontwikkeld met ingrediënten uit Oost-Groningen: aardappel en hennep. Het ondersteunt de lokale economie en vermindert de transportgerelateerde uitstoot. 

Het drankje onderscheidt zich door de drie hoofdbestanddelen: aardappel-eiwit, hennep-eiwit en magnesiumchloride. Aardappel-eiwit en hennep-eiwit bevatten alle benodigde aminozuren voor spierherstel en -opbouw. Perfect dus voor herstellende sporters. Het magnesiumchloride fungeert als elektrolyt, wat ontstekingsremmende eigenschappen heeft en verzuring tegengaat. De sportdrank geeft een verfrissende ervaring door de toegevoegde frambozensmaak.

Dat Crazy Raspberry smaakt naar meer, bleek uit de projecten die hieruit volgden. De studenten deden marktonderzoek en ontwierpen een productielijn voor het realiseren van dit innovatieve product.

Studenten: Anneke Veenema, Sanne de Groot, Sam Bregman, Jitse Mos en Isa Spijker 
Opleiding: Voedingsmiddelentechnologie 

Een berm is niet alleen de rand van een straat, maar ook een kans om biodiversiteit te bevorderen! Bermen kunnen leefgebieden van planten en dieren verbinden en zijn een woonplaats en voedselbron voor insecten.  

Voor de berm van de Netterdensestraat in de gemeente Oude IJsselstreek ontwikkelden de studenten een model voor een maximale ecologische inrichting. Daarvoor deden ze literatuuronderzoek, spraken ze met belanghebbenden en deden ze onderzoek naar het fysieke landschap, wettelijke en financiële randvoorwaarden.  

In het eindontwerp adviseren de studenten om bomen aan te planten om de 25 meter, zodat er voldoende licht is voor de ontwikkeling van kruidenrijke vegetaties, belangrijk voor de biodiversiteit. Meer struweel (struikgewas) levert voedsel en een schuilplaats voor verschillende diersoorten. En ook voor de waterkwaliteit en om water te kunnen vasthouden, schetsten de studenten een oplossing met een terrastalud. Een model dat verder in Nederland kan worden toegepast!

Studenten: Vincent Vrielink, Atze Hendriks, Alyssa de Lathouder, Jordy Oudshoorn, Sverre Pijpker en Jan-Willem Valk 
Opleiding: Bos- en Natuurbeheer 

De betrokkenheid van bewoners versterken bij de gebiedsontwikkeling in hun leefomgeving, dat was het doel van project Proeftuin Nettelhorst. Voor dit gebied tussen Borculo en Lochem ontwikkelden de studenten drie toekomstvisies die ze verwerkten in vlekkenplannen. Daarvoor gebruikten ze verschillende bronnen en methodologieën. 

Voor de eerste visie gingen de studenten in gesprek met bewoners. Met een innovatief kaartspel kregen ze de behoeften en wensen van de lokale gemeenschap boven water. Voor de tweede visie doken de studenten in de bestaande omgevingsvisies van de gemeenten om op basis daarvan een eigen vlekkenplan aan te bieden. De derde visie werd gebaseerd op het Aardkundig Fundamentalisme, een methode om naar de ruimtelijke toekomst van de Achterhoek te kijken. 

De studenten gebruikten hun vlekkenplannen tijdens de Omgevingstafel met belanghebbenden. Het resulteerde in een open dialoog en discussie. En dat levert plannen op die echt resoneren met de behoeften van de lokale gemeenschap. 

Studenten: Wouter van Bronkhorst, Nora Darras, Marjolein van de Ridder en Mike Jol 
Opleiding: Management van de Leefomgeving en Tuin- en Landschapsinrichting 

Kleine landschapselementen (heggen, vijvers, bomen, muurtjes) zoals je die vindt rondom paardenhouderijen, kunnen de effecten van klimaatverandering verzachten en biodiversiteit bevorderen. Dat goede nieuws bracht een onderzoek onder paardenhouders. En omdat de paardensector veel land omvat, hier ligt veel potentieel! Dit onderzoek opent weer deuren naar verder onderzoek.  

Lara ontdekte echter dat een goed medium voor verder onderzoek nog ontbreekt. Zij ontwikkelde daarom een platform voor ‘citizen science’, met als basis het eerder gedane onderzoek. Het nieuwe platform, een state-of-the-art website, verzamelt informatie over de kenmerken van paardenerven en landschapselementen. Het wordt hiermee eenvoudig voor burgers om informatie aan te leveren én voor onderzoekers om die te analyseren. Lara maakt gebruik van de nieuwste technologie, zoals VisualStudio Code en Chat GPT. Een kijkje op haar interactieve platform EquusConserva is genoeg om te begrijpen hoe de paardensector zich inspant voor klimaat en biodiversiteit. 

Studenten: Lara Heric 
Opleiding: Equine, Sports and Business 

Greenwashing is wat er gebeurt als bedrijven en organisaties zich groener voordoen dan ze daadwerkelijk zijn. Dit overkomt zelfs Nederlandse gemeenten die zich willen inzetten voor de Global Goals, ook bekend als de Sustainable Development Goals. Mika en Sam pakken dit op voor de Stichting Spectrum. Ze uiten geen verwijten, maar bieden gemeenten de helpende hand met een stappenplan voor succesvol werken met Global Goals. 

De studenten deden twee onderzoeken. Het eerste gaat over de hoe je als gemeente bewoners kunt betrekken bij het werken met de Global Goals. Het tweede onderzoek gaat over hoe ambtenaren met de Global Goals aan de slag kunnen gaan. Aanleiding daarvoor is dat er nog maar weinig progressie geboekt is met de Global Goals, die in 2030 behaald moeten zijn. Met een mooi stappenplan van Mika en Sam hebben de gemeenten nu concrete handvatten om aan de slag te gaan. 

Studenten: Sam van der Pol en Mika Snoeck 
Opleiding: Management van de Leefomgeving

Stripgrazen is een methode voor het beheren van grasland waarbij vee gecontroleerd wordt verplaatst van de ene naar de andere strook land. Door een paar keer per dag een draad te verzetten, geeft de veehouder de koe telkens een schoon stukje gras, wat allerlei voordelen heeft. Denk hierbij aan bodemgezondheid, betere grasgroei en minder weideverlies. Dit is wel een heel arbeidsintensief proces! Hiervoor bedachten vorig jaar zes studenten een oplossing: de Graze-E, een simpele robot die gemakkelijk in gebruik is.  

Deze nieuwe studentengroep gaat de droom van vorig jaar werkelijkheid maken! Ze bouwen de robot en testen hem. Hoeveel gras hebben de koeien nu precies nodig en wat brengt het de veehouder op? Met de rekentool die de studenten ontwikkelen, kunnen de veehouders de robot precies instellen en hun besparingen uitrekenen. Het enige wat de veehouder nog hoeft te doen, is hem naar het land te brengen en de Graze-E haar werk te laten doen!  

Studenten: Diane Timmerman, Jelmer de Vries, Germ de Vries, Anke Tijseling, Freerk Hettinga, Rendert Meindertsma en Sytze van der Meer 
Opleiding: Dier- en Veehouderij